Annelerin çocuğunu hayatının merkezine koyup çocuğa kendini olduğundan fazla adamasının sebepleri nelerdir?

Böyle bir adama durumu çocuğa nasıl zarar verir?

Eğer anne eşinden yeterince enerji alamıyorsa ya da annenin iç dünyasında boşluk var ise bu boşluğu doldurmak için çocuğun her dediğini yaparak çocuğu bebeksi tutmak yolu ile çocuğu kendisine bağlar. Adeta çocuğun kendisinde kalması için rüşvet verir. “Sana kendimi adadım her istediğini yapıyorum karşılığında da büyümeni istemiyorum bana bağlı kalmanı istiyorum” der.

Böyle bir adanmışlık zaman içinde annede aşırı yorgunluk ve buna bağlı olarak öfke getirir. Bu öfkeli ilgi çocuk ile gerçek bir bağ kurmanın önüne geçer. Anneden öfkeli enerji alan çocukta gerginlik oluşur.

Diğer taraftan çocuğun gelişimini de durdurur. Çocuğun gelişimi erken bebeklik döneminde anneye çıkan hasedin modellemeye dönüşmesi ile başlar. Yani Annem her şeyi yapıyor ama ben yapamıyorum diye annesine hased eden çocuk zamanla yetersizliğini kabul eder ve annem gibi olayım demeye başlar. Ancak annesi kendisine köle olmuş bir çocuk da bu çocuğun gelişimini tetikleyecek hased ortaya çıkmaz . Çocuk bu durumda der ki zaten annem hizmetimde onun gibi olmama gerek yok. Böylece çocuk büyümek için uğraşmaz.